Malowidła naskalne przedstawiają głównie konie, bizony i byki, często zwierzęta są pokazane w ruchu. Są też postaci ludzkie np. szaman czy ludzie na polowaniu. Najbardziej znane miejsca z rysunkami naskalnymi to:
- Lascaux we Francji
- Altamira w Hiszpanii
- Tassili N’Ajjer na Saharze, dziś terytorium Algierii
Jaskinie, w których powstawały malowidła nie były miejscem zamieszkania, ale miejscami kultu. Sztuka prehistoryczna miała dla naszych przodków ważne znaczenie magiczne, religijne – wierzono w jej wpływ na codzienne życie. Za ich pomocą człowiek wyrażał swój lęk przed zwierzętami czy zjawiskami przyrody, prosił bóstwa o ochronę, wierzył, że namalowanie zwierzęcia pomoże mu go ujarzmić i zapewni sukces na polowaniu.
Odkrycia sztuki naskalnej przyczyniły się do lepszego zrozumienia życia i myślenia ludzi prehistorycznych. Sztuka naskalna miała znaczenie rytualne, magiczne, związane z polowaniami lub kultem przodków. Najczęściej przedstawiano zwierzęta takie jak konie, bizony, mamuty, jelenie, a także sylwetki ludzkie. Najstarsze dzieła sztuki naskalnej pochodzą z około 40 000 lat temu.
