Sztuka starożytnej Grecji, która rozwijała się od VIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e., jest znana z dążenia do idealizacji i harmonii. W rzeźbie Grecy koncentrowali się na przedstawieniu ludzkiego ciała w sposób realistyczny, co najlepiej ilustrują dzieła takie jak „Doryforos” Polikleta czy „Wenus z Milo”. Architektura grecka, z jej klasycznymi porządkami – doryckim, jońskim i korynckim – pozostawiła trwały ślad w budownictwie, a świątynie takie jak Partenon w Atenach są znane z doskonałości proporcji i detali. W malarstwie i ceramice często ukazywano sceny mitologiczne oraz codzienne życie, co ukazuje bogactwo kulturowe i religijne tej epoki.
